Vrijdagavond ga ik Tom en Yvan ophalen om samen naar Angleur te rijden en daar de trein naar Kautenbach te nemen. Het verkeer verloopt zo goed als het kan aan de start van een verlengd weekend, en om 22u 's avonds komen we aan in Kautenbach, waar Jean-Pierre al wat eerder gearriveerd was. Zoals steeds gaat de bar "net sluiten", maar kunnen we nog wel een biertje krijgen op deze sympathieke camping. We praten het komende weekend kort door en delen eerdere ervaringen vooraleer we elk onze minimalistische shelter opzoeken. Jean-Pierre in een bivvy, Tom in een Nordisk Lofoten, Yvan in een hangmat / bivvy. Zelf heb ik een poncho bij, die ik als tarp kan opzetten bij eventuele regen. We gaan mooi op tijd slapen om de volgende ochtend Karin, Hans en Ivo op te halen aan het station en vandaar samen de Eisleck trail te starten. De totale afstand is 104km met 4200 hoogtemeters, waarvoor we drie dagen hebben. Een mooie uitdaging dus!
We splitsen de groep op in wandelaars en lopers, waarbij Karin en Ivo de ganse tocht al wandelend op een stevig tempo zullen voltooien, terwijl de rest af en toe een eindje loopt tussen het wandelen door. De eerste dag lopen we van Kautenbach tot net voorbij Clervaux, waar we op camping Woltsdal in Maulusmühle overnachten. Er zijn douches, streekbier en frietjes, dus we klagen vooral niet. We slapen net langs het riviertje, wat natuurlijk erg nat is. Diegenen die een open shelter hebben worden getrakteerd op een mooie sterrenhemel. 's Ochtends ligt er een laagje ijs op mijn slaapzak, best fris dus!
De tweede dag lopen we over de waterkering tussen Rijn- en Maasbekken en passeren we de gestarte werken van het Ourthekanaal. Na 47km, behoorlijk wat gepuf en een stevige maar verkwikkende regenbui, bereiken we Engreux, waar we overnachten op de bivakzone. Jammer genoeg is deze erg druk bezet en zijn de wandelaars er in de minderheid. 's Nachts krijgen we nog enkele buien te verwerken, de ene al steviger dan de andere, wat een prima bijkomende test is voor lichtgewicht materiaal.
Weekends als deze zijn altijd te kort, maar evenzeer de moeite waard. Bedankt aan de deelnemers om erbij te zijn, en natuurlijk Ivo om het merendeel van de organisatie voor zijn rekening te nemen. Hopelijk tot binnenkort!